ჩემი საგვარეულოს ლეგენდა

 ერთი დიდი ბრძოლის დროს, შორაპნის ციხესთან, ერთი ფიზიკურად დიდი ახალგაზრდა კაცი, ჩეხდა მომხვდურ მტერს. შეშინებული ბერძნები ერთმანეთს ეძახდნენ "ნაპრესექსის, კვინიკ, ფიგე" (გაექეცი, გაეცალე, მოერიდე დიდს—კვინიკ). ომის შემდეგ იმ გამორჩეული ვაჟკაცისათვის "კვინიკე" შეურქმევიათ, მისი შთამომავალი კი ჩვენა ვართ, კვინიკაძეები.